σαρδελες γεμιστες στο φουρνο, μεζεδακι καλοκαιρινο
Τα ψάρια μικρά ή μεγάλα, ψητά, βραστά ή τηγανητά, ακόμα και sushi, βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της λίστας με τα αγαπημένα μου φαγητά. Να μην πω ότι καταλαμβάνουν και την κορυφή. Αυτό που έχουμε πει πολλές φορές ότι οι γονείς είναι το διατροφικό πρότυπο των παιδιών, στην περίπτωση αυτή ισχύει απόλυτα.
Ο μπαμπάς μου μεγάλος ψαροφάγος, θα μπορούσε να τρώει ψάρι για πρωϊνό, για μεσημέρι, αλλά και για βράδυ. Δεν έλειπε ποτέ από το εβδομαδιαίο τραπέζι της οικογένειας μου όταν μεγάλωνα. Με κάθε ευκαιρία και σε όλες τις παραλλαγές. Έτσι μάθαμε όχι μόνο να το τρώμε, να ξεχωρίζουμε το φρέσκο, το νόστιμο, αλλά και να το απολαμβάνουμε. Η μόνη που δυσανασχετούσε λίγο με τόσο ψάρι, που έχει ένα μπελά στο καθάρισμά του ομολογουμένως, ήταν η μαμά μου. Βλέπετε εκείνη την εποχή οι ψαράδες δεν σου καθάριζαν τα ψάρια όπως σήμερα. Όποτε το λέπι πήγαινε σύννεφο στην κουζίνα μας, εξού και η σχετική μουρμούρα.
Μια από τις μικρές βόλτες που μου αρέσει να κάνω το πρωϊνό του Σαββάτου, νωρίς νωρίς, είναι στην ψαραγορά της πόλης. Από τα λίγα μέρη που έχουν κάτι ακόμα που θυμίζει τις παλιές αγορές. Φυσικά δε βολτάρω μόνο, ο κύριος σκοπός της επίσκεψης είναι να αποκτήσουμε φρέσκο ψάρι για το μεσημεριανό τραπέζι. Έτσι και σήμερα που το ξύπνημα ήταν πρωϊνό, είπα να το εκμεταλλευτώ.
Στους πάγκους όλα τα καλούδια της εποχής, του Κρητικού πελάγους και του Λυβικού. Από μεγάλα ψάρια, την αγαπημένη σφυρίδα, τη συναγρίδα και το φαγκρί. Μοναδικά πετρομπάρμπουνα, και μελανούρια, λυθρίνια. Άφθονη αθερίνα, γαύρο, γόπα, κολιό, σκουμπρί και φυσικά σαρδέλες. Η επιλογή μου, πετρομπάρμπουνα για το τηγάνι και σαρδέλες για μεζεδάκι. Ο ψαράς μου, γιατί αν δεν κάνεις φίλο τον ψαρά τι ψάρι θα φας, είχε την ωραία ιδέα να φιλετάρει τις σαρδέλες. Πήρα λοιπόν τα φιλέτα της σαρδέλας, που είτε τα ψήσουμε ψητά με λαδορίγανη ή τα περιποιηθούμε με μια αλλιώτικη παρασκευή, είναι πεντανόστιμα. Η πληροφορία ότι τα καλοκαίρι που τα νερά είναι ζεστά τα αφρόψαρα έχουν πιο μεγάλη ποσότητα Ω3 λιπαρών, ομολογώ πως μου ήταν άγνωστη. Όσο ζω μαθαίνω…
Τα φιλέτα της σαρδέλας δεν τα θέλουμε μεγάλα, γιατί θα έχουν μεγάλες αγκάθες και θα μας δυσκολέψουν την ώρα του φαγητού. Αν ο ψαράς μας αρνηθεί το φιλετάρισμα, μπορούμε με λίγο κόπο να το κάνουμε και μόνοι μας (δείτε εδώ). Το μεζεδάκι απλό και λιτό, αλλά πολύ νόστιμο. Της φτωχής κουζίνας των μικρών θαυμάτων.
Με λίγο μπαγιάτικο ψωμάκι, κουκουνάρι, κρεμμύδι και σκόρδο γίνεται η δουλειά. Απαραίτητα τα φρέσκα φύλλα δάφνης, που δίνουν μια ιδιαίτερη γεύση στο φαγητό μας. Αν δεν έχετε χρησιμοποιήστε ξερά. Γρήγορο, εύκολο και νοστιμότατο. Τρώγεται και σε θερμοκρασία περιβάλλοντος ή κρύο μια χαρά. Ένα καλό λευκό κρασάκι δροσερό ή ένα ουζάκι, παρέα με μια σαλάτα και είμαστε μια χαρά.
Με το καλό να έρθει και ο Ιούλιος…
σαρδέλες γεμιστές στο φούρνο, μεζεδάκι καλοκαιρινό
υλικά (για 4 άτομα)
|
8 φιλέτα |
|
80γρ |
|
1 μικρό |
|
2 - 3 μικρές ή μια μεγάλη σκελίδα |
|
50γρ |
|
3 - 4 κουταλιές |
|
10 φύλλα |
|
|
|
1 κουταλάκι |
|
1 λεμόνι |
|
3 κουταλιές |
εκτέλεση (το τρενάκι μας)
- Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200°C.
- Σε ένα βαθύ σκεύος τρίβουμε το ψωμί μας να γίνει ψίχουλα.
- Στο ίδιο σκεύος προσθέτουμε τα κουκουνάρια, το κρεμμύδι, το σκόρδο, αλάτι, πιπέρι και όσο ελαιόλαδο χρειάζεται για να ενωθούν τα υλικά μας.
- Παίρνουμε ένα ένα τα φιλέτα της σαρδέλας, βάζουμε μια κουταλιά από τη γέμιση και τυλίγουμε σε ρολάκι. Φροντίζουμε όση γέμιση μας φύγει από το πλάϊ να την βάλουμε ξανά σπρώχνοντας λίγο με τα δάχτυλα μας. Στερεώνουμε το ρολάκι με μια οδοντογλυφίδα στο πλάϊ.
- Αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο τον πάτο του ταψιού ή του πυρέξ και τοποθετούμε ένα ένα τα ρολάκια. Ανάμεσα τους βάζουμε ένα φύλλο φρέσκιας δάφνης.
- Ρίχνουμε αλάτι και πιπέρι και πασπαλίζουμε με όση γέμιση μας έχει μείνει τα φιλέτα μας.
- Ανακατεύουμε την καστανή ζάχαρη, το χυμό λεμονιού και το ελαιόλαδο και περιχύνουμε τα γεμιστά φιλέτα.
- Ψήνουμε για 20 περίπου λεπτά ή μέχρι να ροδίσουν τα φιλέτα.
- Αφαιρούμε τις οδοντογλυφίδες και σερβίρουμε.